chwil kilka obok.

ostatni czas byliśmy gdzieś obok.

brak internetu i telewizji był dobrym czasem na odpoczynek,

na poukładanie sobie wszystkiego w głowie.

pozwolił przystanąć, przemyśleć dużo rzeczy i wrócić z nową energią..

teraz czas na realizację.

kilka dni temu poprosiłam PT. abyśmy pojechali do lasu, dawno w nim nie byłam...

dawno a tak bardzo kocham las.

to chyba jedyne miejsce oprócz gór  w którym mogę pomyśleć i wyciszyć się.

choć teraz jest to troszkę utrudnione zadanie z dwójką...

ale udało się, pomiędzy jednym podskokiem a drugim,

pomiędzy czyszczeniem lasu, szczotką z jodełki...

dużo rzeczy w ostatnim czasie się wydarzyło, i w tym wielkim świecie i w tym mniejszym obok...

jak dotarła do mnie wiadomość, że bardzo bliska mi osoba miała wypadek...

to wstrząsnęło mną zupełnie.

na szczęście jest dobrze ale mogło skończyć się o wiele gorzej.

życie jest zbyt kruche, zbyt ulotne... dziś jest a jutro... kto wie...

więc postanawiam jeszcze bardziej czerpać z niego ile się dać,

jeszcze bardziej cieszyć się z tych małych rzeczy...

jeszcze więcej dawać z siebie...

chcę wykorzystać ten czas jak najlepiej potrafię!

a w tym czasie pokazać moim dzieciom jak piękne potrafi ono być.

daje sobie kopa motywującego do działania,

tak aby te miliony pomysłów w głowie wreszcie ujrzały światło dzienne.

postanowiłam nie oglądać się za siebie i na innych, robić to co chce robić.

wracam do Was już jako 25 latka, szczęśliwa mama i żona

która chce w tej całej codzienności zainwestować trochę w siebie i w swoje ukryte możliwości...

mówię do widzenie swojej mocnej stronie odkładania wszystkiego na później!

bo to jest mój czas, który chce wykorzystać jak najlepiej potrafię!