czas

20 stycznia 2016



ten czas tak szybko ucieka. przelewa się między palcami.
za szybko płyną wskazówki po tarczy zegara.
za szybko kartki kalendarza się zmieniają.
gdzieś w pośpiechu zjedzone śniadanie.. na szybko wypita kawa.
szybki prysznic bo już z domu wyjść trzeba. biec bo autobus ucieka.
obiad zrobiony na szybko. wypita niedopita kawa też szybko.
tyka zegar w głowie. do zrobienia tyle rzeczy odkładane na jutro na potem.
bo teraz coś ważniejszego na już... na teraz.
i kto słów nie zna: za chwilkę, za momencik, jeszcze sekunda, tylko to dokończę.
a te dzieci nasze tak szybko dorastają.. tak szybko ucieka zapach niemowlaka.
za szybko stajemy się im mniej potrzebni, za szybko ważniejszy staje się ktoś inny...
za szybko, za szybko to wszystko.
i obiecujemy sobie... dzisiaj będzie inaczej, tak normalnie bez pośpiechu.
dzień za dniem.. rok za rokiem... krok za krokiem.  
jakby ktoś nas gonił. niby goni - czas.
ale zapominamy, że on nie wróci. nie powtórzy się.
dzieci nie zapachną już jak w pierwszych dniach.
nie powiedzą znów pierwszego słowa. nie wystąpią pierwszy raz na scenie.
nie będą nas tak bardzo potrzebować.
przystańmy. zwolnijmy. weźmy głębszy wdech powietrze...
zastanówmy się po co to wszystko.
może trzeba głową w ścianę uderzyć i zrozumieć...
miejmy czas na celebracje tych zwykłych chwil. pysznego śniadania.
wspólnego obiadu. ciepłej kawy. śmiechu dzieci. wspólnego czasu.
doceńmy tykający zegar i zmieniające się kartki kalendarza.
pierwszą zmarszczkę. pierwszy siwy włos.
nie odkładajmy wszystkiego na jutro. bo jutra może nie być.
bo za szybko umieramy.
stańmy poczujmy wiatr we włosach...
promienie ogrzewającego słońca albo szczypiący policzki mróz.
korzystajmy z czasu powoli.
by kiedyś w bujanym fotelu..
z białą głową i twarzą wymalowaną zmarczkami
nie powiedzieć za szybko, za szybko to wszystko...









żyje się tylko chwilę
a czas -
jest przezroczystą perłą
wypełnioną oddechem
a meble są kanciaste
a ciało - delikatne
a ziemia - wszędzie płaska
a niebo - nieosiągalne
miłość jest słowem
mózg - metalową skrzynką
nakręcaną codziennie
srebrnym kluczem ułudy
ciekawości by wiedzieć
pragnienia aby znać
pożądania by błyszczeć
uporu aby istnieć

Halina Poświatowska

2 komentarze

szary domek © . QUINN CREATIVES .